İnsan Damarı Kaç Km? Bir Yaşamın Yolculuğu
Kayseri’de yaşıyorum ve burada her şeyin bir anlamı var. Bir kahve içişin bile başka bir yerden, başka bir zamandan geliyor gibi hissettiriyor. İşte, bir gün, bir yürüyüşte kafamda bir soru beliriverdi: “İnsan damarı kaç km?” Evet, basit gibi gözükse de, içinde kaybolduğum, duygusal bir hırçınlıkla dolu bir soru bu. Nereden mi çıktı? Hadi başlayalım, anlatayım.
İlk Adım: Bir Düşünceyle Başlayan Yolculuk
O gün Kayseri’de yürüyüş yapıyordum, biraz kafamı boşaltmak, bazen de insanları izlemek istedim. Sonuçta, şehrin farklı köylerinden gelen kalabalık bir insan grubu, karşımda yürüyordu. Gözlerim her geçen insanda biraz daha kayboluyordu. Kafamda bir soru, cevap arayan bir yalnızlık gibi büyümeye başlamıştı: İnsan damarı kaç kilometre? Evet, biraz garip bir soru, ama o an onun anlamını hissettim.
Damarlarımız, hepimizde var. Bizi birbirimize bağlayan, her birimize farklı bir yolculuk çizen, ama aynı zamanda her birimizde var olan bir yol. Her adımda, her bir kan hücresinde bir hayat var. Düşünürken bir yandan gözlerim kalabalıktan birini takip ediyordu; o kişi nereye gidiyordu, hangi yolları, duyguları yaşıyordu? Ya da ben bu soruyu sormakla nereye gidiyordum?
Bir Gecede, Bir Yolda ve Bir Damarın İçinde
Bir hafta önce annemle telefonda konuşuyorduk. Annesiyle konuşan her genç gibi, hayatın anlamını bazen annelerinin bakışlarında bulmaya çalışırım. Annem bana, hayatın ne kadar kısa olduğunu, damarlarda gezinen bu kanın hiçbir zaman geri gelmeyeceğini hatırlatıyordu. “Kıymetini bil” diyordu. Ama o an düşündüm: Hangi kıymet? Yani bu damarlarda akıp giden bir hayat var ama bu hayat ne zaman tükenir? Yoksa her birimizin içinde bir ömrün kilometreleri var mıydı?
Gecenin sessizliğinde yalnız başıma yürürken, insan damarlarının uzunluğuna dair bir yanıt aradım. Kendimle yüzleştiğim, bir parça hayal kırıklığı ve bir parça umutla dolu bir geceydi. Damarlarımızı, bedeni, ruhu saran bir sistem olarak düşündüm. İçimdeki damarın kaç kilometre olduğunu düşündüm ve fark ettim ki, bu sadece fiziksel değil, duygusal bir yolculuk. Damarlarımda bir dünya var, tıpkı bir yaşam gibi. Yavaşça ilerleyen, bazen hızlanan, bazen de kesilen. Ama hep devam eden.
Bir Sorunun Cevabını Ararken
Peki, insan damarı kaç kilometre? Gerçek şu ki, tıpkı hayatın kendisi gibi, bu sorunun net bir cevabı yok. Bilimsel olarak, insanların damarlarının uzunluğu ortalama 100,000 km civarında. Ama gerçekte bu, bizim damarlardan ne kadar uzun bir yol aldığımızla ilgili değil. Bence asıl soru şu: Damarlarımızdaki kan ne kadar derin bir yolculuk yapıyor? Ve biz bu yolculukta ne kadar anlam bulabiliyoruz?
Kayseri’nin soğuk akşamına bir sigara yakarken, bu sorunun cevabını yine kendi içimde bulamadım. Ama bir şey fark ettim; bu sorulara sürekli cevap aramak, insanı bir yerlere götürüyor. Yavaşça ilerliyor, belki de sonradan fark edeceğimiz bir anı biriktiriyor.
Hayal Kırıklığı ve Umut Arasında
Biraz hayal kırıklığı, biraz umut… Damarlarımda gezen o kan, her bir insanın hayatında o kadar çok şeyi taşıyor ki… Giderek daha fazla hissediyorum. İnsan damarının uzunluğuyla, içindeki hikâyelerin derinliği arasında bir ilişki kurmak belki de en doğrusu. Hayatın her anında bir şeyler tükeniyor. Ama başka bir şey doğuyor. Belki damarlarımızda gezen bu kan da, bir umut ışığı taşıyor. Çünkü insan her şeyin sonunu düşünerek yol almaz; bazen yolculuğun ta kendisi, en büyük anlamı taşır.
Sonuçta, Damarlarımıza Her Gün Yeni Bir Yol Ekliyoruz
İnsan damarının uzunluğu sadece sayılardan ibaret değil. Her bir damar, bizim deneyimlerimizi, duygularımızı, umutlarımızı taşır. Belki de bir insanın damarları, kilometrelerce yol alırken, en çok ne taşıdığına bakmak gerekir. Bunu düşündüm o akşam ve her bir adımda, her bir damarda bir iz bıraktım. Tıpkı hayat gibi. Belki de asıl önemli olan, bu yolculuğa ne kadar değer kattığımızdır.